Ana hamilə olduqda, körpənin bədənindən hüceyrələr onun qan dövranına daxil olur və sonra körpəyə qayıdır.
Bu fenomen ana-fetal mikroximerizm adlanır.
Qırx bir həftə ərzində ananın bədənində hüceyrələr irəli-geri hərəkət edir və körpə dünyaya gələndə onların çoxu ananın toxumalarında qalıcı izlər buraxır,
sümüklər, beyin və dəri, tez-tez - onilliklər ərzində.
Hər bir uşaq ananın bədənində oxşar iz buraxacaq. Hamiləlik bitməsə və ya aşağı düşsə belə, bu hüceyrələr qan dövranına daxil olacaq.
Araşdırmalar göstərib ki, ananın ürəyi zədələndikdə fetal hüceyrələr zədə sahəsinə səfərbər olurlar, burada ürəyin "təmirində" ixtisaslaşan müvafiq hüceyrə növlərinə çevrilirlər. Körpənin bədəni ananın bədənində böyüyərkən, körpə ana orqanının bərpasına kömək edir.
Bu, möcüzə deyilmi?
Nəticədə hamiləlik dövründə müxtəlif xəstəliklər tez-tez yox olur.
Ananın orqanizminin körpənin bədənini nəyin bahasına olursa-olsun qoruması, körpənin sağ qalması və təhlükəsiz inkişaf etməsi üçün ananın orqanını necə qoruyub bərpa etməyə kömək etməsi inanılmazdır.
Gəlin bir anlığa hamilə anaların idarəolunmaz zövqlərinə dayanaq.
Ana nə istəyirdi və körpənin onda yaratdığı istək nə idi? Bundan əlavə, tədqiqatlar fetal hüceyrələrin doğuşdan 18 il sonra ananın beynində mövcudluğunu göstərdi

Təəccüblüdür, deyilmi?
Əgər anasınızsa, körpənizi yanınızda olmasa belə, intuitiv olaraq hiss edə biləcəyinizi bilirsiniz.
Beləliklə, indi əlimizdə elmi sübutlar var ki, analar körpəni doğulduqdan uzun illər sonra da bədənlərində saxlayırlar.
Mən bunu inanılmaz dərəcədə gözəl hesab edirəm.

(Çex dilindən tərcümə edən Renata Kamenická)

Press-fakt