TƏBİƏTİN MİLLİYYƏTİ VƏ DİNİ OLMUR, AMMA...
Türkiyədə bir həftəyə yaxın davam edən və sönmək bilməyən meşə yanğınları qardaş ölkənin başına gələn bir fəlakətdır. İqlimdəyişmələri nəticəsində getdikcə artan istiləşmələrin bu günlərdə Yunanısda, Amerikanın bir sıra ştatlarındada baş verdib. Bu, düşmən bir ölkənin gülüb keçəcəyi bir məsələ deyil, necə ki, ermənilər sosial şəbəklərdə bayram edirlər.
Bir azca düşünmək qabiliyyəti olan kəs başa düşər ki, təbii fəlakətlər zamanı meşəyə, dənizə, suya, havaya gələn bəla insana gələn bəladır. Buna sevinmək olmaz. Gözəl təbiətin - günəşin, ayın, dənizin, meşənin miliyyəti, dini yoxdur ki, ona nifrətini tökəsən, qəzəblənəsən. Bunlar hamızı biz insanların ortaq sərvətidir, onu qorumaq borcumuzdur.
Amma bu, erməni tayfa-millətinə aid deyil. Onlar bizim füsunkar təbiəti olan barlı-bərəkətli rayonlarımızı, kəndlərimizi xarabazara çeviriblər. "Mənimkidir" deyə-deyə təbiətin qətliamını ediblər. Burada mənim narahat olduğum meşə yanğınlarının təbii fəlakət nəticəsi, yoxsa həqiqətən də qərəzli və planlı eko terror məqsədli hərəkətlərin nəticəsi olması üzərində fikir yürütməkdir.
PKK və ona dəstək olan bir çox terorrist quruplaşmaların əməli ehtimalı yüksək olmasa da, var. Hətta mən bu ekoterrorun erməni, fransız, amerikan və suriyada xüsusi maraqlı qruplar tərəfindən hazırlanıb həyata keçirildiyini də istisna etmirəm. Amma bunu öz üzərinə götürmüş və xarici mediada adı halandırılan “Atəşin övladları” adlı oyuncaq bir qurum və s. ola biləcəyinə inanmıram. Onlar sadəcə vəziyyətdən öz xeyirlərinə yararlanmaq istəyən xirda, hansısa tərəf axtarıb satılmaga hazırlaşan ”xainciklərdir”.
Sadəcə olaraq Türkiyə hökumətinin yanğınlara müdaxilədə nəzarəti tam və operativ həyata keçirə bilmədiyindən, fikrimcə, müəyyən yerlərdə maraqlı şəxslər tərəfindən yanğınların çoxaldılmasına şərait oldu. Ayrı-ayrı yerlərdə olsa da, məhz turizm sarıdan çox tanınmış yerlərdə alovlar yüksəlməyə başladı. Bu faktor qəsd ola biləcəyi şübhələrinə stimul oldu və bu, daha da artırmaqdadır.
Bu hadisələr meşələrə sahib olan dövlətlərə ciddi siqnallar verdi. Sənin ucsuz-bucaqsız meşələrin varsa, qorunmasını da düzgün təşkil etmək borcundur. Onu başqalarından gələcək yardımla qoruyub saxlaya bilməzsən.
Türkiyə hazırda özünü toparlamaqla məşğuldur. Amma yanğınla bağlı dünya dövlətlərinin başqa vaxtlarda bu mövzularda və analoji hallarda göstərdikləri həmrəylli görmədik. Azərbaycanın göstərdiyi konkret kömək, Ukrayna xaric, diğər dövlətlərdən edilmədi. Rusiyaya gəldikdə, onun biznes marağı daha çox önə çıxdı. Avropa dövlətlərinin reaksiyaları ilə müqayisədə isə rusların addımını lazımi vaxtda edilmiş bir gediş hesab etmək olar.
Demokratiyanın beşiyi və təbiətin qoruyucusu missiyasını öz üzərinə konstitusiya qanunları kimi götürmüş və bunu dünyaya sırıyan, illik milyonlarla pulları dövlətlərin cibindən çixaran Avropa Birliyi və bir sıra aparıcı dövlətlərinin Türkiyəyə münasibəti bir çox mətləblərdən xəbər verdi. Türkiyənin Avropaya yolu hələ uzun onilliklər bağlı qalacaq.
Təkcə Azərbaycan üzündən deyil, xeyli zamandır nə alıb vermək istəməsi məlum olmayan Fransanın, təbiətə bağlı Kraliyyət ailəsinin, “Yaşıl və saglam həyat “ və s. təbliğ edən Almanıyanın Türkiyənin çıtır-çıtir yanmasına laqeyidliyi, təbiətin məhv olmasına seyrçilik pozisiyaları inanılmazidir.
Dünya sülhün çox uzaq yerində dayanıb. Bu günlərdə ən çox ağlımda dolanan fikir bu oldu. Siyasi maraqlar, güzəştsizlik, laqeyidlik... Üstəlik də COVİD-19 pandemiyasının dünyanı normal düzənindən çıxardığı bir vaxtda. Dünya dövlətlərinin hər hansı bir ümumi iş üçün bir ola bilmək həyat sınağından sonra.
Nəhayət, dünyaya demək istəyirəm ki, erməniləşməyin. Yanğınlar, təbii fəlakətlər hər birinizin başınıza gələ bilər, sevinmək üçün ondan istifadə etməyin. Dünyanı basan səfalət, yeni-yeni virus risqləri, iqlimdəyişmələri nəticəsində temperaturun yüksəlişi, quraqlıqlar kifayət qədərdir.
Sonda Azərbaycanın Türkiyəyə göstərdiyi qardaşlıq dəstəyi və Türkiyənin bu köməkdən necə ürəkləndiyini də qeyd etmək istərdim. Azərbaycan Prezidentinin Türkiyəyə göndərdiyi təyyarələr, maşınlar və texniki avadanlıqlar, yanğınsöndürənlərimizin ağzından düşməyən "vətənim" və "qardaş" sözləri hər bir azərbaycanlının ürəyini dağa döndərdi.
Dünya Türkiyəni tək qoydu. Buradan çıxan odur ki, bu yanğınla Türkiyə, əlbəttə, bitməyəcək və siyasətində daha kəskin və qərarlı olacaq. Dostu da, düşməni də göz qabağındadır.